Քրիստոնեության մեծագույն խորհուրդը սուրբ Հաղորդությունն է, քանզի առանց դրա կյանք չունի մահկանացու մարդը՝ ով էլ լինի, քանզի այդ մասին անձամբ Հիսուս Քրիստոսը բարբառեց վերջին ընթրիքի ժամանակ. «Առե՛ք, կերե՛ք, այս է Իմ Մարմինը»։
Այսօր դեռ կան ընտանիքներ, որոնք կարելի է համարել քրիստոնեական: Բայց քիչ քրիստոնյա ընտանիքներ կան, որտեղ պահպանվել է այն բարի ավանդույթը, երբ ընտանիքի բոլոր անդամները միասին աղոթում են և կարդում Ավետարան:
1912-ի հոկտեմբերին Սադհուն Միսիոներական միության ղեկավարությունից մի հրավեր ստացավ, որով նրանք խնդրում էին ավետարանչություն կազմակերպել Փենջաբի, հատկապես Գանատայի սինգհերի շրջանում։
Շաբաթ օրը՝ մարտի 5-ին, եկեղեցիներում, առավոտյան ժամերգության ժամանակ, հիշատակվելու է 40 զինվորյալ քրիստոնյաների նահատակության օրը՝ «Սրբոց Մանկանցն Քառասնից որք ի Սեբաստիա կատարեցան» եկեղեցական անվանումով։
Երբ Սադհուն վերադարձավ Շիմլա, նրա համբավն ու քարոզչության հաջողություններն արդեն գրավել էին հյուսիսում գործող քրիստոնեական բոլոր առաքելությունների ու նրանց ղեկավարների ուշադրությունը։
Այս օրերին Թուրքիայում «Վերադարձը Արևմտյան Ադրբեջան՝ որպես մարդու իրավունքների գերակայության կարևոր պայման» թեմայով բավականին ներկայացուցչական միջազգային կոնֆերանս է ընթանում, որի շրջանակներում ՀՀ տարածքային ամբողջականության դեմ բազմաթիվ ելույթներ են հնչել...